De Slender Lori is bedreigd
De slanke lori is een nachtdier. Het is ook een langzaam bewegend dier. Het komt naar beneden in de struiken om zich te voeden en doorkruist open stukken grond om geïsoleerde bosjes binnen te gaan of om van de ene boom naar de andere over te steken.
Over het algemeen slaapt het overdag en verstopt het zich tussen gebladerte of in een gat of spleet. Het begint te bewegen van zijn rustplaats tegen de schemering. Hoewel het insecteneters zijn, zijn ze ook dol op lantanabessen. Insecten, libellen, hagedissen, eieren, kleine vogels en boomkikkers horen tot hun voedsel.
Bedreigde Slender Lori’s worden eindelijk beschermd in de Kadavurvallei.
Toen ik langer in Sevapur verbleef, gingen we s’avonds dikwijls op zoek naar de ‘slender’ lorry. Deze kleine primaten fluiten s’nachts als een politieagent. Hun oogjes lichten op als twee brandende sigaretten als er licht in de buurt is.
De lori’s zijn vooral bedreigd geraakt door habitatverlies. Het verdwijnen van de acaciaboom, een favoriete boomsoort van de lori’s, handel in huisdieren en voor hun vlees, wegdoden, bijgelovigheid, traditionele geneeskunde en habitatfragmentatie vormen ernstige bedreigingen voor deze primaat.
De overgebleven delen van het regenwoud (RF) in de buurt en op de hellingen van Sevapur en de vele bomen die dank zij de bebossing door Lea Provo en Inba Seva Sangam de laatste 40 jaren blijven groeien zijn, zijn de woonplaats van deze diertjes. Ook de vele rijen oude Tamarindebomen langs de wegen horen bij hun habitat.
De beboste regio is ideaal voor conserveringsdoeleinden. Deze kunnen worden verklaard als een slank loris wildreservaat.
Omdat de slanke lori’s insectenetende is, kan hij wegtrekken van de RFs en naar de nabijgelegen landbouwvelden op zoek naar prooisoorten. Vandaar dat ze soms kunnen worden gedood door snel rijdende voertuigen of door mensen buiten het bos.
Omdat de slanke lori’s niet kunnen springen, vereisen ze bosbedekking met een continue luifel, nodig voor comfortabel te bewegen. Om de bescherming aan te scherpen, zullen waarschuwingsborden moeten worden geplaatst in kwetsbare gebieden waar de slanke lori’s buiten het bos worden waargenomen.
Mensen zullen gemotiveerd moeten worden door hen te informeren over het belang en de ecologische waarde van het dier bij het uitroeien van zwarte mieren, giftige kevers en andere schadelijke insecten. Sathya Priya heeft een tijdje in Sevapur verbleven om van daaruit de Slender Lori’s te observeren en er haar eindwerk over te maken.
De slanke lori (Thevangu in tamil) heeft een mager en slungelig uiterlijk, met langere en slanke ledematen, grotere oren, puntige snuit en ogen omcirkeld met zwart of donkerbruin. De vacht is zacht en wollig. De kleur varieert van donkergrijs tot aards bruin.
Slanke lori’s wonen over het algemeen in droge en droogtegevoelige gebieden van het Dindigul-district van Tamil Nadu. Ze worden gevonden in door acacia en tamarinde gedomineerde doorn- en struikgewasbossen in de buurt van gecultiveerde velden.
Van de zes soorten Lorisinae komt de Loris lydekkerianus voor in en rond de gebieden Ayyalur, Alagarkovil, Manapparai, Sirumalai en Kadavur in Tamil Nadu. De slanke lori is een nachtdier. Het is ook een langzaam bewegend dier. Het komt naar beneden in de struiken om zich te voeden en doorkruist open stukken grond om geïsoleerde bosjes binnen te gaan of om van de ene boom naar de andere over te steken.
Over het algemeen slaapt het overdag en verstopt het zich tussen gebladerte of in een gat of spleet. Het begint te bewegen van zijn rustplaats tegen de schemering.
Thevangu door V. Sundararaju
